Het begrip ‘eigendom’- alarmsignaal van een bedreigende bezitsdrang
Het begrip ‘eigendom’ is natuurlijk een uitvinding van degene die het heeft. De veroveraar van bezit heeft een ontembare drang tot legalisatie van zijn verovering.
In oorsprong is de menselijke bezitsdrang beperkt tot voedsel en drinken en de daartoe benodigde hulpmiddelen, zoals jachtwapens, een lederen waterzak en dergelijke. Voedsel en drinken worden beleefd als eerste voorwaarden voor het in leven blijven van het individu en de mogelijkheid zich voort te planten.
– Onhebbelijk nevenverschijnsel hiervan is de ontwakende bezitsdrang ten aanzien van de eigen nakomelingen, voortkomend uit de natuurlijke drang tot de instandhouding van de soort en de bewustwording van de veiligheid van de eigen familiekring. (Over dit vraagstuk zal de Ambassade overigens een aparte cursus organiseren met als thema: “Opvoeding en de kunst van het Loslaten”.)
Is het samenlevingsverband of de stam nog op het primitieve belevingsniveau dat alles wat bestaat het eigendom is van de “grote bosgeest Oela Boela” en dat de mens zijn directe levensbehoeften slechts tijdelijk ‘leent’ uit dit universeel bosgoddelijk bezit, dan is er geen vuiltje aan de lucht.
Helaas breekt dan weldra het moment aan dat enkele sterke en handige stamleden, geplaagd door angst en onzekerheid over “de toekomst”, zich afficheren als de vertrouwelingen of begenadigden van dit bosgeest-opperwezen. Zij melden met zorgvuldig voorgewende trots aan de gewone leden van de stam dat zij voortaan de beheerders van de meest waardevolle eigendommen van Oela Boela zijn en eisen nadrukkelijk erkenning van hun status. Het is van hieruit nog slechts een kleine stap naar de definiëring van het begrip privébezit. Oela Boela is – althans voor de bezittende elite – snel vergeten en het grote kwaad is geschied: het ene schepsel bezit iets, het andere niets.
(De kritische verstaander kan in dit verband bijvoorbeeld met gemak de figuur van de “koning bij de gratie Gods” ontmaskeren als bovenbeschreven beheerder van de materiële schatten van Oela Boela: een rudiment uit een woelig verleden.)
Hoewel wij als één-en-twintigste eeuwers niet meer gediend zijn van negentiende eeuws Marxis-tisch geleuter over klassenstrijd en historisch materialisme is het onmiskenbaar dat nog steeds zo nu en dan min of meer diepgravende meningsverschillen tussen haves en have-nots de mondiale samenleving onveilig maken. De hoogste tijd voor een basale, wereldwijde discussie over de
bezitsvorming van het angstdier “mens” en de vervelende konsekwenties daarvan voor de rust op aarde. Met name de bevolking van de niet-rijke landen blijkt opvallend geïnteresseerd in dit vraagstuk. De Ambassade van Mars zal als neutrale toeschouwer bij uitstek geschikt zijn aan dit discours leiding te geven en zal hiertoe de aanzet geven in de vorming van een aparte studiegroep
“Bezitsvormingsverslaving”. De Ambassade zoekt hiertoe naar een aantal zelfkritisch-bewuste bezitsverslaafden.
